Chong Chiwon is een jonge vrouw die kooklessen geeftin Won’s kitchen, na lang gewerkt te hebben in een Italiaans restaurant. Ze ondergaat liefdesverdriet in verschillende fasen van rouw: shock, verdoofd, ongeloof,ontkenning, afleiding zoeken in werk, onderdrukte woede, onderhandeling, schuldgevoel,depressie, en acceptatie. Ze ziet langzaam in dat de scheiding definitief is,ze voelt intens de pijn van het verlies, en ze probeert een leven voor te stellen zonder hem (en zijn hond). Zal het haar lukken om opnieuw te leren genieten van het leven, terwijl ze alle goede herinneringen koestert?

Het verhaal begint in de winter, met beelden van sneeuw en de hoofdpersoon in een soort van winterslaap. Ze eet haast niet en is de hele tijd slaperig. Voor een groot deel van het boek, is ze verdoofd van liefdesverdriet en kan ze niets meer proeverijen voelen, wat de doodsvonnis is voor een kok. Ze bloeit een beetje op in de lente en maakt haar voorspelling waar, dat ze weer haar volledige zelf is in de zomer. In Juli gaat namelijk het zomerseizoen van start voor restaurants met een nieuwe menukaart en ook voor haar breekt een nieuw begin aan.

Mijn Verwachtingen voor dit boek is een kijkje in de keuken van een restaurant en om nieuwe dingen te leren over voedsel en koken. Daar heeft dit boek rijkelijk aan voldaan. Ik kwam meer te weten over waarom de keukens zo krap zijn, hoe heet het kan worden, hoe het sollicitatieproces en de inkoop van ingrediënten ongeveer gaat, hoe de taken verdeeld wordt, wanneer sommige ingrediënten op zijn bestzijn, hoe druk ze het hebben, wanneer de koks een klein hapje kunnen eten, en hoe goed het is dat de koks een tijd vrij krijgen en betaald nieuwe dingen kunnen leren in het buitenland. In geuren en kleuren wordt elk ingrediënt en gerecht aan je voorgesteld, zelfs bij het beschrijven van de liefdesdaad weet de schrijfster voedsel in te verwerken. Terloops, wordt er in het boek gestrooid met feitjes en quotes over voedsel. Net zoals de hoofdpersoon, die ieder moment mooie verhalen over ingrediënten en gerechten uit de mouw kan schudden. Ook wordt bereidings- en eetwijzen en het verkrijgen van sommige ingrediënten tot in de gruwelijke details besproken. In het begin dacht ik dat het willekeurige feiten waren overeten, maar hoe verder je komt in het verhaal, hoe meer je begint te realiseren dat het kleine aanwijzingen en voortekens zijn, de ingrediënten van haar zoete wraak.   

Hieronder is een korte beschrijving van de belangrijkste personages:

Chong Chiwon

De hoofdpersoon,die na verlaten te worden door haar vriend, langzaam opkrabbelt. Truffels en asperge zijn haar favoriete producten om mee te werken als kok. Ze mijmert vaak over wat liefde is. Aan de ene kant, is ze na een lange relatie zonder pardon aan de kant gezet, maar zowel Chiwon als haar oom hebben moeite om de liefde los te laten.

Han Sokchu

Veelbelovende jonge architect en ex-vriend van Chiwon. Hij bouwt het huis met een grote keuken en brandweerpaal, waar ze vroeger van droomden, maar nu niet meer voor Chiwon. Tijdens de relatie sprak hij allemaal mooie woorden, maar nu ze uit elkaar zijn, is samen eten en praten voor een seconde al te veel.

Yi Seyon

Een altijd goed gekleed ex-model met een perfect lichaam en lange flamingo benen. Ze is een oud-leerlinge van Chiwon, waarmee Sokchu vreemd ging. Daarna kregen de twee een relatie.

Yo Munju

De beste vriendin van Chiwon, die werkt bij het tijdschrift, Wine and Food. Ze heeft een slecht verleden met eten, maar Chiwon zorgde ervoor dat ze minder at, maar wel bleef eten, en in plaats van dik zo mollig werd dat mensen er blij van werden om haar te zien.

Paulie

Een Engelse Setter hond met goudkleurige vachtharen, dat van Sokchu was en tijdens de relatie,als een kind voor hen was. Aan de ene kant was hij net als Sokchu. Hoeveel Chiwon ook van hem hield en hoeveel tijd ze hebben doorgebracht, het is dom omte denken dat ze hem begrijpt en met hem kan communiceren. Aan de andere kant was hij net als Chiwon. Hij deelde hetzelfde onbegrip voor de situatie en verdriet om het verlies van hem. Later, veranderde dat in het verliezen van de beheersing en het uiten van de woede. Voor Seton was Paulie ook als Chiwon, een obstakel, dat in de weg staat van haar perfecte leven en wat ze genadeloos uit de weg ruimt. 

De oma

Zij is al overleden, maar hoewel ze er fysiek niet meer is, speelt ze nog een grote rol in het leven van Chiwon door middel van herinneringen en kook- en levenslessen. Zij leerde Chiwon van eten houden.

De oom

Samen met Chiwon, is hij als jong kind bij oma opgegroeid. Hij worstelt met een alcoholverslaving,na de dood van zijn vrouw, maar herstelt zich in dezelfde periode als Chiwon.  

De chef-kok van Italiaans restaurant Nove

Na de breuk, wordt Chiwon moeiteloos weer aangenomen door de chef-kok van het Italiaans restaurant Nove, waar ze haar carrière als kok startte. Ze neemt daar opnieuw haar eerste stapjes naar een nieuw leven. Nove staat voor negen, een getal dat compleet lijkt, maar het niet is. Hoewel de chef-kok jarenlang als een mentor,vaderfiguur, over Chiwon had ontfermd, kan ook hij zijn lust niet bedwingen.

Onderstaande zinnen in het boek zijn mij goed bijgebleven:

Ook ik maakte me zorgen toen ik voor het eerst verliefd werd, ik besloot toen dat het gewoon mijn mooiste fout in het leven zou worden.

Toen ik in mijn jeugd gepest werd en constant werd lastiggevallen door perverse mensen, vond ik mijn troost in koken en lekker eten. Het is de reden dat ik nog leef. Er zijn nu wel meer dingen bijgekomen waardoor ik voel dat ik leef.

Dit is zo grappig om te lezen, omdat ik tijdens mijn stressvolle periodes een grote zak chips helemaal leeg at. Nu het iets beter met me gaat, besef ik dat ik nauwelijks nog chips eet. Ik zag het niet voor mogelijk, maar een handje chips vind ik nu genoeg.

Kortom, het iseen goed boek, dat de belevingswereld van een jonge vrouw, die dacht dat zealles bezat waar ze naar wenste, maar alles in korte tijd kwijtraakt, mooiweergeeft. Liefde, eten, en seks zijn in dit boek onlosmakelijk met elkaarverstrengeld. Tevens worden de verwarrende gevoelens tijdens en na seksueelmisbruik goed beschreven en je begrijpt beter waarom mensen hun mond houden en doorgaan met hun leven alsof er niets is gebeurd.

Het boek is vaag over wat er daadwerkelijk is gebeurd met Seyon. Er wordt verteld over hoe het leven is voor mensen zonder tong, dat ze speciaal een anatomie boek heeft gekocht (om haar in leven te houden of om als een echte kok met de perfecte techniek het ingrediënt in handen te krijgen?), en ze werd ook wakker van een vreemd huilerig geluid. Maar er wordt ook vaak in het boek gesproken over aarde, waar dingen zich een weg naar boven boren en in verrotten, wat een mogelijke verwijzing is naar iemand begraven. Ook leer je dat het vlees lekker mals is, wanneer een beest doodgeslagen wordt en het liefst zo vers mogelijk is.

Het fijne aan dit wraak verhaal is dat de hoofdpersoon ook een goed einde voor haarzelf heeft gepland. Meestal zijn de mensen die wraak willen nemen, al zo kapot gemaakt dat ze een laag zelfbeeld hebben en in zo’n uitzichtloze situatie zitten, waar ze niets lijken te hebben om te verliezen. Daarom loopt het zowel voor de slechteriken, als voor hen slecht af. We weten natuurlijk niet of ze er echt mee weg kan komen,maar het einde voelt als een pure overwinning.